Çiftlerin arasında saygı ve sevgi var ise ve bunu seviyeli bir şekilde yürütüyorlarsa aslında onlar açısından yeterli olacağını düşünüyorum. Ama elbette ekstra etkenlere de ihtiyaç olacaktır. Sevgi karşındaki kişinin karakterini, hal ve tavrını sevmek demektir. Onu olduğu haliyle kabul etmek demektir. Saygı ise onu dinlemek, sorularına mantıklı cevaplar verebilmek ve anlamak, hareketlerini anlayışla karşılıyarak, hakaret etmeden bir konuyu tartışabilmek demektir. Evlilik elbette sadece bunlardan oluşmuyor. Karşılıklı konular üzerine konuşabilmek, tartışabilmek için aynı düzeyde kafa yapısına ve genel kültüre sahip olmak; beraber gidildiğinde daha çok keyif veren şeyleri yapabilmek için benzer filmlerden veya hobilerden hoşlanıyor olabilmek; bir yere gidildiğinde bile tek tarafın mutsuzluğu yüzünden her iki tarafın da etkilenmemesi için beklentilerin benzer olması.. gibi vs. Şeyler.. sosyal medya konusunda.”
Bende katılıyorum, birçoğu mutlu değil. Ve ters psikoloji yapıp, topluma ve çevrelerine öyle göstermek istiyorlar. Ben şahsen çok böyle evli çiftlerin çok paylaşım yaptıklarını görünce çok mutlu olduklarını değil de, mutlu olduklarını ispat etmeye çalıştıklarını düşünüyorum. Gerçekten mutluluğu hissedersen, bunu sürekli birilerine ispat edercesine göstermeye çalışmazsın. O mutluluğun tadını çıkarmaya bakarsın. Ve yazdığınız yazıda aynen belirttiğiniz gibi. “ Mısır , film ve. ‘Aşkım.’ Cümlesinde Aksine, mutsuzluğu maskelemek içinmiş gibi yani. Sadece gerçekten içten, samimi olmayan birşey insanı mutlu edebilir mi. . Hayır, sonuç olarak gösteriş için olan herşey sahtedir.. Rabbim, tüm bekarların kalplerinin aynasına tez vakitte kavuşmasını nasip eylesin..