Seraphita, Balzac'ın diğer eserlerinin de üstünde tutarak "ustalık eserim olacaktır" diyerek bahsettiği bir dünya klasiği olarak karşımıza çıkıyor. Yazarın önsözde bahsettiği gibi bu kitap okuyucularına mistik bir şölen vadediyor. En çok dikkat çeken kısımları mistik alanları olsa da bunun da ötesinde yazar, yaşantımızdaki birçok önemli kavrama dair fikirlerini yine bu eserde çekinmeden beyan ediyor. Yazarın, kitabın mistik tarafına bu kadar güvenmesi ve onu yüceltmesi, eserde uzun sayfalarca ortaya sürdüğü tez ve antitezlerden ileri geliyor. Balzac, Tanrı inancını, evrenin işleyişini ve dünyada meydana gelen birtakım kaidelerin önce bilimsel açıdan açıklamasını yaparak Tanrı inancını neredeyse çürütecek birtakım tezleri ortaya atıyor. Elbette bunlar azımsanmayacak kadar fazla sayfada aktarılıyor. Ardından kendi sunduğu tüm inkâr girişimlerini çürütecek deliller ile okuyucuları bambaşka açılardan düşünmeye sevk ediyor. Maddeciliğin yakalayamadığı noktaları ele alarak maddenin ruhla olan ilişkisini sağlam temeller üzerine oturtarak aktarıyor. Görünenin bir görünmeyenden kaynakladığını, maddi savların manevi savları ötekileştirerek bir yere varılamayacağını, aynı şekilde manevi görülerin maddi savları inkâr ederek ışıklı yolda müstakim bir ilerleme kaydedilemeyeceğinin altını çiziyor. Yıllarca bunu yapan toplumların bir araya toplanmak yerine giderek birbirinden kutuplaştırıldığını aktarıyor. Hem maddi hem de manevi lütufların ancak beraber idrak edilebilir dünyada var olmasıyla Tanrı bilincinin daha sağlam temellere oturtulabileceğini savunuyor yazar. Eser bu anlamda özellikle sunduğu mantıksal çıkarımlar ile inancın önce akılda kalıcı kalması, sağlam bir zemine oturtulması gerektiğini irdeleyerek maddi gerekçeleri önümüze sunarken, kalben idrak edilmesi için de gereken ruhsal çıkarımları, yani manevi olguları ortaya koyuyor. Üstelik bunları öyle bir edebi dil ile ortaya koyuyor ki önümüzde şiirsel bir münazara alanı beliriyor. Elbette yazar bunları aktarırken; bazen Seraphita isimli zarif bir genç kıza, bazense Séraphitus adlı genç bir erkeğe dönüşen meleksi ve göksel kahramanın dilini kullanıyor. Yazar, çift tabiatlı bir varlığın ilahi olanla bağının bambaşka bir boyutuna değinirken, ruh, Tanrı, inanç ve sevgi gibi olgular hakkındaki görüşlerini de yine bu meleksi varlık aracılığı ile aktarıyor. İlk sayfalarda yer alan yoğun betimlemelerin ardından yazar kilitli sandığı açıyor ve okuyuculara ödül olarak metafizik bir şölenin kapılarını aralıyor... Bu şaheserden birkaç alıntıyı paylaşmak isterim, • "Kendinize göklerde tükenmeyecek bir hazine oluşturun." • "İnsanseverliksiz umut, duasız inanç olmaz." • "... peygamberlerin ilahi sözü derledikleri kitaplarla dalga geçenler, bu dünyada bir bilimden hiçbir şey bilmedikleri hâlde o bilimin hakikatleriyle alay edenlerle aynı cehaleti paylaşıyorlardı." • "Denizin tuzluluğunu kabul ediyorsunuz, ama en dibine dek tuzlu olup olmadığını araştırıp doğrulamadan." • "Aşk da hiç bıkmayan bir hayranlıktır."

SeraphitaHonore de Balzac · Jaguar Kitap · 2015464 okunma

·

37 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

visal