Yoksunluğu kader addeden insanın acı çekmeyi tek başına bir marifet sanması,
acıya karşı direnç oluşturmak yerine yaşamı hafife almanın rahatına kaçması,
acıya bağışıklık kazanmamak için ekstra bir mücadele içine girmenin zorluğundan uzaklaşıp melankolinin o cezbeden mağduriyeti ile kendisini insanlardan ayrıştırması,
içten içe hüznün o mutlu eden
