Gönderi
Vehmi Humayun
Son zamanlarda çok sık denk gelinen bir kitap. Düşündüğümden çok daha fazla beni içine çeken bir eser oldu. Tam olarak tarih kitanı diyemeyeceğimiz içinde psikoloji, sosyoloji, tarih ve kurgunun harmanlanmış hali. Bir araştırma inceleme türünde de değil fakat bir romandan daha fazlası. Ben severek okudum. Yazar Abdulhamite tarafsız bir gözle bakmamızı istemiş sanki. Ne suçlamış ne de övmüş. Kitqbın en sevdiğim cümlesi şu oldu:
"İnsanlar benden bahsederken neyi unuttular biliyor musunuz? İnsan olduğumu.. Bir aile babası, gülen, ağlayan, neşelenen bir insan olduğumu. İnsanı değil sadece iktidarı gördüler."
Listenizde varsa okuyun derim. Keyifli okumalar
·
52 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.