Yavru eğer insan gibi düşünüyor olsaydı yaşamı doymak bilmez bir iştah şeklinde tanımlar; dünyayı da kör ve şaşkın iştahların vahşet ve kargaşa içinde birbirini kovaladığı, birbirini avladığı ve birbirini yediği bir yer, şansın hüküm sürdüğü, merhametsiz, plansız ve sonsuz bir oburluk ve katliam karmaşası olarak özetleyebilirdi.
