Düşünme süreci, bir şiddet sürecidir. Düşünce tecavüzcüdür; tahlil eder, öldürür, parçalara ayırır.
Bu nedenle bilim bütün hakkında hiçbir şey söyleyemez. Bölmeye, bölmeye ve bölme ye devam eder; en küçük hakkında konuşur, bütün hakkında hiçbir şekilde konuşmaz.
Bütüne dair hiçbir kavrama sahip değildir; bütün tamamen unutulmuştur, sanki bütün yokmuş gibi. Sanki tek var olan elektronlar, nötronlar ve pozitronlarmış gibi. Yakında onları da bölüyor olacaklar. Bölmeye devam ediyorlar. Zihnin yöntemi budur.
Zihin böler, sevgi birleştirir.
Dinler Tanrı'dan, toplamdan, bütünden bahseder; bölüm ya da parcadan bahsetmez. Fakat din dengesiz kalır, tıpkı bilim kadar dengesiz.
Dünyada yeni bir vizyon gerekiyor; yeni bir vizyon olabildiğince bilimsel ve olabildiğince dinsel olacaktır.
Ben buna devrim derim. Dünya bu devrimi bekliyor, dünya bu devrime aç: Din ve bilimin birbirinin içinde kaybolabildiği, Doğu ve Batı'nın ilk kez bir olabildiği, maddeciyle tinselcinin artık düşman değil derin bir dostlukla el ele olduğu bir devrim.
Fakat unutma, merkezi çevreye tercih etmen gerekmiyor, çünkü çevre olmadan merkez de var olamaz, çevrenin merkez olmadan var olamaması gibi.
Birlikte giderler. Merkez ancak bir çevre olduğu için merkezdir ve çevre de ancak bir merkez olduğu için çevredir. Birini çıkarırsan digeri de kaybolur.
Sayfa 297 - Butik YayıneviKitabı okudu
·
24 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.