Defolup gitmesini istedim ancak mümkün olmadığını, ne de olsa benim bir parçam olduğunu belirtti. Bunu fark ettiğimde onunla tartışmayı bırakıp kendime şu soruyu sordum:
Mutluluğu neden mutluluk olarak hissedemiyorsun?
Gerçek mutluluk olmadığı için mi?
Ya da ben, lanet olası inek, mutlu olmayı başaramadığım için mi?
Tıpkı şu lanet olası insanlar gibi?