Herkesin bir hikayesi var bu hayatta. Benim hikayem de ise sadece acı ve keder var. Elle tutulur bir yanı var mı bilmiyorum. Ama yaşamak zorundayım benim de kaderim bu. Ne kadar ağlasam da ne kadar sızlansam da benim hayatım bu. Acı ve gerçek. Herkes kaderine düşeni yaşıyor bu dünyada. Elbette ben de böyle bir hayatım olsun istemezdim. Ama her şey kaderin bize bir oyunu. Sonuç olarak bunlar benim başıma geldi. Ve dünyalar başıma yıkıldı. Hayata duyduğum sevgi ve sempati bir anda yerini kin ve öfkeye bırakmıştı. Her şey ellerimden kayıp gitmişti ve en kötüsü de neydi biliyor musunuz,olmuş ve olacaklara karşı elimden bir şey gelmiyordu. Evet ben Saffet Korkmaz, her şeyini kaybetmiş bir zavallı olarak hayatımı sürdürüyorum. Mutlu başlayan hikayem bir anda nasıl mutsuzluğa gark oluyor anlamak istiyorum. Anlamak istiyorum çünkü anlamazsam hayata karşı mağlup olacağım. Anlamak istiyorum çünkü anlamazsam kafayı yiyeceğim. İnsanlar bu olanlara nasıl bu kadar sebat gösteriyorlar hiç aklım almıyor. Dünya da tek gerçeğin ölüm olduğunu anlıyorum. Hayat bana bu ızdırap çektire çektire öğretiyor. Aslında hayat tam olarak neydi ? Sevdiklerini mi kaybetmekti ? Yoksa sevdiklerinle birlikte kendini mi kaybetmekti ? Soruyorum size hangisiydi hayat ? Tanrı tarafından yazılmış bir sonrası ise bilinmezliklerle dolu bir oyundu hayat….