Bazı zamanlar hangimiz çok uzaklara gidip buralardan uzaklaşma isteği içerisine girmedik ki? Tanımış olduğumuz insanlar, yaşadığımız talihsizlikler, mecbur kalışlarımız ister istemez hepimizi bu duruma itmiştir. Rousseau da hayatının son zamanlarına yaklaşırken aynı duygular içerisine girip böyle güçlü, akıcı, etkileyici bir eser bırakmış. Ömrü yetseydi belki bu kitaba daha neler eklerdi fakat ne yazık ki sonunu yazamamış. Geziler adı altında bölümlere ayırmasından dolayı eksik kalmış diyemeyiz tabii ki de. Yalnızlığa mecbur bırakılmış olmasıyla birlikte tek başına hayatının eğlencesini aramaya çalışırken kendini doğaya vermesiyle hayat bulan biri. Öyle ki insanlara nefretini bile yakıştırmayacak kadar kendini de seven...Kimi zaman dile getirmek istediklerimi söylemesiyle beni daha da etkisi altına alan her cümlesinin derinliğinden boğulduğum ve kendimi bulduğum ne kadar da doğru dediğim bu satırları okumak çok keyifliydi benim için. "Halbuki istemeseler de onları severdim, sevgimden ancak insanlıktan çıkararak kurtuldular." En etkileyici alıntılardan biriydi şüphesiz. Mutlaka tekrar okuyacağım.

Yalnız Gezerin DüşleriJean-Jacques Rousseau · Zeplin Kitap Yayınları · 20194,067 okunma

·

255 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Çağla