Şeriatın karanlığına belki biraz aydınlık gelir diye koşmuştu babası Sivas’a. “Sağır kulağa…” sözü yoktu, köre… ne gösterecekti ki babası. Onu “bilmezlikten, duymazlıktan gelenler…”in kayıtsızlığına güvenenler yaktı. Babasını, babasının can dostlarını şeriatın alevine attılar. Kinlerinin aleviyle iktidar oldular. Görünen o ki, daha çok yakacaklar. Bilinen o ki, daha çok kıyacaklar.