Kitap çıkar çıkmaz radarıma girmişti. Geçen gün Cem Alpan da övünce zaman kaybetmeden hemen okuyuverdim. Çok akıcı ve rahat okunan bir kitap. İş hayatına girdiğim günden beri kafamı hep kurcalayan konular üzerine yazılmış, benim gibi şüpheci insanları tatmin eden bir kitap. Yıllardır iş arkadaşlarıma anlattığım şeylerin, bu kitapta yazıldığı görmek yalnız olmadığımı hissettirdi. Bu kitabı onlara hediye edeceğim. Payımıza düşen mutluluğu istiyoruz. Ya da gerçekten böyle bir şey var mı? Charles Bukowski'nin en sevdiğim sözlerinden bir tanesi aklıma geliyor: "Bu dünyaya mutlu olmak için gelmediğimi anladığımda, mutlu olmaya başladım." Televizyonun hayatımıza girmesinden sonra ve özellikle sosyal medyayla beraber hayatımızın her alanı mutluluk baskısı ile istila edilmiş durumda. Her şeyi ve herkesi kıyaslar durumdayız. Mutluluk kelimesini açıklamak artık eskisi kadar kolay değil. Bir hayat felsefesi, siyasi slogan, ticari reklam ve marka konumuna gelmiş durumda. Yolda olmak kavramını severim. Fakat işin içine Mutluluk girdiğinde yol hiçbir zaman bitmeyecekmiş gibi geliyor. İnsanoğlu nerede ve ne zaman dinlenecek, soluklanacak, elindekilerin kıymetini bilecek ve elindekilerle yetinmeyi öğrenecek. Herkesin tuttuğunu kopardığı bir dünyada sanırım bir gün kimseye tutacak bir şey kalmayacak. Eminim ki hepimiz kendimizin en iyi versiyonunu inşa etmek için çalışıyoruz. En azından ben öyleydim. Ve farkına vardım ki; bu inşa süreci hiç bitmeyecek. Peki o zaman ben mutlu olduğumun farkına nasıl varacağım? Evde, iş yerinde, sosyal hayatınızda her yerde sizden daha iyisini bekleyen insanlar var. Onların beklentisi yetmiyormuş gibi bir de bizim kendimizden beklentilerimiz var. Terapi ve anti depresan ilaçları kurtuluş reçetesi olarak sunuluyor. Düzeni değiştirmek istemek, eleştirmek, üzülmek, yas tutmak, şüphe duymak ya da sebepsiz gelen mutluluğu anlamaya çalışmak.. Bunlar sizi toplumun istenmeyen bireyleri haline getirebiliyor. Mutlu olmalısınız, mutlu görünmelisiniz ve hatta mutluluğu satın almalısınız... Bu eşsiz kitabı okumak çok iyi geldi. Kitabın son cümlesinde de dediği gibi "Hayatımızın devrimci ahlaki amacı mutluluk değil, bilgi ve adalettir."

Mutlu Yurttaş İmalatıEva Illouz · İletişim Yayınları · 202324 okunma

·

1 artı 1'leme

·

285 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Murattgenstein