her şeyi, herkesi kaybetmişti. bütün bu kayıplar arasında en acısının Vuslat olduğunu hissetti. bu boşluğu doldurabilecek hiçbir şey yoktu. oysa Vuslat’ı hep bir gölge, loş ışık, duvarların renginde kaybolan bir eşya gibi görmüştü. ortadan kaybolsa da yokluğu anlaşılmayacak kadar sıradan bir eşya. sevmek için zaman bulamamış, daha doğrusu hiç aramamıştı.
·
34 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.