Hatıraları"nda şunu itiraf eder: "Nereye gidersem belli bir hazırlık devresi geçirmem gerekir, böylece bitkiler ve ağaçların, -kısacası kendisini vermek istemeyen tabiatın- özünü her seferinde öğrenmem gerekir." Gauguin'de böyle bir alçak gönüllülük bizi şaşırtırsa da, bir ressamın tabiat karşısındaki davranışı böyle olmalıdır.*