Item: Antabus
Author: zehra

zehra

@zwhraa

30 Temmuz 2023 01:14

80 syf.

Puan vermedi

Spoiler İçerir!

Midem bulanıyor, yutkunamıyorum, düşünemiyorum, düşündükçe mahvoluyorum. Ne diyeyim, merhaba mı, hoşgeldiniz mi, incelememi okumaya başladınız; lütfen devam edin mi…. Öncelikle şu an okuduğunuz incelemede küfürler olabilir. Ama emin olun az bile söyleyeceğim. Çünkü okudukça hem deliriyorsunuz hem de ağzınız ister istemez bozuluyor. Konu çok hassas zaten. Yazacaklarım kimisine ağır gelir kimisine de iyi gelir bilmiyorum. Belki hiçbiri olmaz. Ama kelimelerin özenle seçilmesi lazım bu tarz kitaplara ya da olaylara yorum yaparken. Kitapta Leyla adlı karakterin hayatına şahit oluyoruz. Hoş, hayatını yaşayamadığını açıkça okuyorsunuz. Karakterleri tanıtalım, hepsini olmasa da, zaten karakterleri tanıttıkça olayı anlatmama gerek kalmayacak. Kısaca olayları anlatmış olacağım: 1- Ömer: İşyerinde çalışan biri, Leyla’nın sevgilisi ama sadece faydalanmak için sevgili oldular muhtemelen. Ömer Leyla’dan faydalandı evet! Leyla sesini çıkarmadı! Her neyse Ömer Leyla’yı kullandıktan sonra(ki Leyla ayıp olmasın diye sesini çıkarmamıştı) kaçalım bahanesiyle parkta bekletti. Leyla bekledi, bekledi, bekledi… Ama yok! Meğersem başına gelecekleri biliyormuş da buna rağmen Leyla’yı bırakıp askere gitmiş! Haysiyetsiz köpek. Peze*enk Ömer. İki yüzlü Ömer, daha doğrusu yüzsüz Ömer! 2- Hayri(abi?): İşyerindeki patron. Geldiği gibi Leyla’yı gözüne kestiriyor bu or*spu çocuğu Hayri. Leyla çok direniyor ama beceremiyor… Hayri p*çinin tecavüz etme bahanesi ne oluyor? Ömer’e verdin! EVET BU OLUYOR! Sonra Leyla işe gitmeme kararı alıyor. Babası dövüyor, dövüyor, dövüyor… Ha, Leyla’nın Hayri’den hamile kaldığını söylemedim. Babası bunu öğrenince şerefsize satıyor Leyla’yı. O şerefsiz kim? 3- Remzi: Leyla’yı bu p*şta sattılar lan! Tecavüz etti Leyla’yı. Dövdü, kadını mahvetti. Dışarı salmadı! Geleceğini mahvetti kadının! Bir de kaç çocuğu bu şerefsiz yüzünden düştü! Nefret ediyorum senden nefret! Hep nefret ettim adi herif! Sen nasıl bir insansın? İnsan mısın? KEŞKE aynılarını yaşasaydın KEŞKE dövülseydin biri tarafından(senden yaşça büyük bi kadın -karın- tarafından). İğrençsin, midem kalkıyor adını duyunca dahi. Şimdi biraz da annesine değineyim. Çünkü Leyla’nın yaşadıkları normal değil ve annesi bu konuda sesini hiç çıkarmıyor. Babası dövüyor, sessiz kalıyor! Adama satılıyor! Annesi bunun güzellemesini dahi yapıyor! Tecavüz ediliyor, annesi bekaretini düşünüyor! YA SEN KİMSİN?? Böyle anne olmaz. Katiyen olmaz. Anneysen anneliğini yapıp kızını döven eşine karşı çıkacaksın. Gerekirse Leyla’nın Ayşe(Remzi’den olma kızı) dövülmesin diye önüne atladığı gibi sen de Leyla dövülmesin diye önüne atlayacaksın. Ama sus demeyeceksin. İtibar meselesi değil bu bir hayat meselesi! Can meselesi, ruh meselesi, karakter meselesi! Çünkü bir insan bunları yaşıyorsa ne ruhu kalır, ne karakteri. Ne de canı. Nasıl kalabilir ki? Evet, annelerin rolü bu konuda her zaman daha fazla. Çünkü döven babası, abisi ya da amcası… kim olursa olsun sen bir anne olarak onların karşısına geçip: “O benim kızım! Ona dokunamazsınız bile vurmak ne demek?!” diyeceksin. Doğurduysan ve evdekiler bu doğurduğun kıza şiddet uyguluyorsa, sen onu koruyan kişi olacaksın. Bu senin bir görevin çünkü. Anneysen anne olmasını bileceksin, bilmiyorsan da anne olmayacaksın! YAHU KIZI TECAVÜZE UĞRAMIŞ DİYOR Kİ: “Bu kızı kim alacak?” ANAN ALACAK ANAN! Yetti ya yetti artık! Tamam sen doğurdun senin kızın ama senin malın da değil ya değil! Böyle insanlar anne olmamalı. Olmasın! Belki de yeterince açıklayıcı olamadım ama o kadar ağır ki kitap… Ne yazacağımı şaşırdım. Bunun gerçek hikaye olduğunu öğrendiğim zaman ağzım açık kalmıştı. Aslında biliyordum bu olayları günümüzde hala çoğu kişinin yaşadığını, yaşattığını! Bizzat görmedim ama bizzat okudum. Yaşatanlara ne diyeceğimi şaşırıyorum. Kadınların üstünde olduğunu düşünen cahiliye döneminde kalmış beyin yoksunları adamların(sırf başka bir kelime yok diye adam diyorum bakmayın bana siz) yaptığı hayatımızla oynayan hareketlere maruz kalmaktan ben çok sıkıldım. Ne bir kelime bulabiliyorum bunu eleştirebilmek için ne de başka bir şey. Böyle adamların zihniyeti: Eşini dövüp hastanede KADIN doktor arayanları, sen okuyup ne yapacaksın diyerek okula yollamayanları, eşlerini kendi NAMUSU olarak görüp, susturmayı namusunu korumak olarak algılayanları, kır dizini otur evinde kafaları, erkek kadından ÜSTÜNDÜR düşünceleri, eşiyim döverim de severim de lafları, ve daha sayamadığım tonlarca hareketleri, lafları, düşünceleri yüzünden biz kadınların BÜTÜN hayatı mahvoluyor. Geçmişini lekeleyen insanların geleceğini de paramparça ettiğini bilerek yaşamak ne kadar ağırdır biliyor musunuz? Bilemezsiniz. Hayal edebiliyor musunuz? Edemezsiniz. Empati bile kuramazsınız bana kalırsa. Ne yaşadıklarını gördüğümüz kadar biliyoruz. Yani belki de hiç bilmiyoruz anlatabildim mi? Çürümeye başladı bedenleri, tıpkı ruhları gibi… Kısırlaştırıldı düşünme özgürlükleri… Yok ettiler onların karakterlerini! Her neyse, içimi dökmeye çalıştım. Belki de dökemedim. Belki de yeterince açıklayıcı olamadım. Belki de istediğimin aksine çok yanlış anlaşıldım… Ama kitabı okurken çok yıprandım… Bu kitabı okumak yürek istiyor, herkese tavsiye etmiyorum. Ama illa ki okunması gerek. Çünkü biz okuyoruz, onlar yaşıyor! Yaşayanları az çok anlayıp bilinçlenmek için okunması şart! Yarın ya da bugün ama illa bir gün! Keyifli okumalar!..