Çağıyla uzlaşamayan Tevfik Fikret :
Üzüntü ,üzüntü ,üzüntü...Üzgünüm kardeşim dehşetli bir infial içindeyim sönüyorum...herkes zamanın sahte gösterişine bürünebiliyor ,herkes namuslu geçinerek alçak yaşamanın kolayını buluyor, herkes bu rezil havada nefes alabilmek için bir çare bir büyü buluyor...Bilir misiniz bu zamanda namus zarfını kemirir bir mücevherden başka bir şey değil.
Sayfa 97 - Remzi KitabeviKitabı okudu
·
303 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.