"Yalnızlığımızı dayanılır kılmak için yaptığımız işlerin, girdiğimiz çevrelerin, dokunduğumuz insanların panzehirden ziyade turnusol işlevi gördüğüne inanırım ben. Oyalanarak "iyileşmez" yalnızlık, ama her yeni uğraşla, yeni her yeni ilişkiyle yeni bir kimyasal tepkimeye girmişçesine kendi içinde ayrışır sanki; dokusundaki asitle baz, öfke ile arzu, özlemle gurur açığa çıkar; yalnızlığımız rengini biraz da etrafımızdaki kalabalıktan alır."
Sayfa 165Kitabı okudu
·
56 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.