Bir Şaman öğretisi şöyle der:
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz. Nehirler kendi suyunu içemez. Ağaçlar kendi meyvelerini ye yiyemez. Güneş kendisi için ısıtmaz. Ay kendisi için parlamaz. Çiçekler kendileri için kokmaz. Toprak kendisi için doğurmaz. Rüzgâr kendisi için esmez. Bulutlar kendi yağmurlarından ıslanmaz. Doğanın anayasasında ilk madde şudur; Her şey
birbiri için yaşar! Birbiri için yaşamak, doğanın kanunudur… Eski Çağlar da yürürlükte olan bir anlaşmaydı bu. Bütünlüğü anlatırdı, özü iki cümleydi: “ Ben, biz olduğumuz zaman ben olurum.” “Ben, ben olduğum için sen, sensin.”
Kam Davul
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.