Şubat ayından bu günlere kadar süren uzun bir yolculuğumuz oldu Fosforlu Cevriye ile. Araya deprem ve sonrasında gelen hiçbir şey yapmama, okuyamama isteği ile elimde süründü de süründü. Sonrasında aylık okumalara eklesem de hep asıl listeyi okumak isteyince garibim Cevriye yine sona kalmıştı ki geçtiğimiz ay bu döngüye son vererek artık yolculuğumuzu nihayete erdirdik. Fosforlu Cevriye, Galata'nın en namlı fahişelerindendir. Anne babasının kim olduğunu bilmeyen, kendini bildi bileli sokaklarda büyüyen bu sebeple de yıldızlardan düştüğüne inanan biridir. Her erkeğin bazen rüyalarında bazen yatağında olan Cevriye bir gün adını bile bilmediği bir civana gönlünü kaptırır. Hayatı boyunca koynuna girdiği erkekler de dahil olmak üzere tanıdığı herkes tarafından bir değer görmeyen Cevriye bu civandan hiç tanışmadan gördüğü değer karşısında çok etkilenir. Dünya üzerinde bir varlığı, varlığının bir kıymeti olduğunu onun sâyesinde anlar. Ancak girdiği hapis ve sonrasında aldığı sürgün sebebiyle ayrılmak zorunda kaldığı bu civan ile yolları tekrar kesişmişken sonsuza kadar ayrılır. Uzun sürede okumuş olsam da çok çok severek okudum. Bunun yanı sıra Suat Derviş gibi bir değerin kalemini geç de olsa tanımış olmak büyük keyifti. Son zamanlarda bu kadar popüler olmasına da çok memnunum. Edebiyatımızda böyle bir değerin göz ardı kalmış olması özellikle biz Edebiyat öğretmenleri için utançtı ama şimdiler de gereken değerin verildiğini görüyor ve çok seviniyorum. Yesilçam tarzı kitaplar okumayı seviyorsanız mutlaka Suat Derviş okuyun derim.

Fosforlu CevriyeSuat Derviş · İthaki Yayınları · 20211,537 okunma

·

98 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Kübra Puğar