Rıfat Ilgaz’ın 2018 yılında basılan Haydi Yolunuz Açık Olsun, 1982 yılında kitabın içindeki öykülerden biri olan Rüşvetin Alamancası ismiyle basılmış. Kitapta 19 adet öykü ve ayrı bir bölümde iki masal başlıklı yine iki öykü mevcut. Toplumun ağır aksak yönlerini eleştiren öyküler var. Eğlenceli bulduğum birkaç öyküyü kabataslak özetleyip kendime sakladım. Ancak kitapla ilgili fikir edinmeniz açısından öykülerle ilgili birkaç cümle edeceğim. 1982 basımına ismini veren Rüşvetin Alamancası öyküsü, hiç rüşvet almayan Alman memurunun hediye adı altında rüşvet alışını ironik bir şekilde ele alıyor. Demek ki Alman (!) memuru işini biliyor. Sağlam Bir Aday öyküsünde, Mühendis Nazmi’nin seçim bölgesi Zonguldak’ta iyi bilinip halk tarafından övüle övüle bitirilemeyip de milletvekili olarak seçilemeyişini konu alır. Öykünün sonunda gerçek anlaşılır ki, bizim halk akıllanmış! İşine yarayan adamı memleketten uzaklaştırmazmış. Şimdiye kadar gönderdiklerinden ne hayır görmüş. Nazmi’yi göndersinler de köyler okulsuz, çeşmesiz, yolsuz mu kalsınmış? Hele bir iki seçim daha geçsin yaşlansın biraz onu da meclise yollayacaklarmış elbet. Hassas Kantar öyküsü arabaların tartımını yapan ve ağırlığına göre vergilendirilmesini sağlayan memurun açık açık istediği rüşvete sinirlenen bir adamın yaşadıklarını konu alıyor. Rüşvet vermek istemeyen adam direniyor. Onu yıldırmak için ordan oraya gönderdikten sonra işi kılıfına uydurup yine istediklerini elde ediyorlar. Minareyi çalan kılıfını çoktan hazırlamış, gemisini yüzdürüyor anlayacağınız. Madrabazlar Köyü öyküsü, Hacı Hamdi’nin bir miktar para vererek köye ait bir toprağı alışını daha doğrusunu alamayışını konu alıyor. Devrimden önce satış gerçekleşiyor belgesiz, devrimden sonra köyün ismi değişiyor, tabi mühür de… Ama şahitliği için başvurulan İmam Niyazi’nin buna bir çözümü var elbet, tabi zeytinlik karşılığında… Bir Şiir Sergisi isimli öyküde, şiir kitabı çıkaran bir adamın her şiiri için bir resim kullanarak açtığı sergiye beklenen ilgi olmayınca yazdığı şiirleri kadın fotoğrafıyla sergilemesi sonucu halkın izdihamıyla karşılaşılmasını konu alır. Galeri polis müdahalesiyle boşaltılmak zorunda kalır, nihayet sanatçı, sanatını anlatabilmiştir. Sıçan Artığı öyküsü, halkın sefaletini anlatan gazetecinin insanları kışkırttığı gerekçesiyle içeriye alınmasını ve sonrasında kendisine verilen kuru ekmeği içeriye girmiş bir sıçandan kurtarmaya çalışmasını konu edinen bir öykü. Bu öyküye göre çocuklar çöp tenekelerinden çöp topalayabilirlerdi, ama şairler bu konuyu ele alıp kullanamazlardı. Ekmeğin artığını ele almak yasak değildi, yasak olan bu konuyu ele almaktı. Kitabın sonunda da iki masal başlıklı ayrı bir bölüm var. “Keklik Geliyi Pırr!” isimli öyküden Heybeli Sanatoryum’unda yatarken İyidereli Dursun’dan dinlediğim bir köylü fıkrasından çıkardığım bir öyküdür diyerek bahsetmiş Rıfat Ilgaz. Kendisine yardım etmek isteyen yani kendini öyle gösteren birinin yaptıkları sonucu en büyük korkusunu yenip kendini kurtaran Recep’in öyküsünü anlatıyor. Yumuşak karnımızdan bahsedip kendimizi ele vermememiz gerektiği, bunun aleyhimize kullanılabileceği gerçeği gözümüzün önüne seriliyor bu öyküyle. Son öykü de Altın Ekicisi öyküsü. Köyde çalınan şamdanı çalan hırsızı bulmak gerekince hırsız olarak hiçbir şeyi olmayan Tosun uydurulur, vurdukça vurulur, sultanın karşısına çıkarılır. Tosun bakar bu böyle olmayacak başı kesilmeden önce altın yetiştirdiğini söyleyerek bu hünerini sergilemeden ölmek istemediğini yararlı olmak istediğini söyleyerek kendini kurtarır. Kendisine biraz altın verildikten sonra altınları ekmek için hırsızlık yapmamış birini bulmaya gelmiştir sıra. Tabi onu bulmak da mümkün olmaz… Bu öykü de “İlk taşı günahsız olanınız atsın” sözünü getirir akıllara. Kısaca hatırladıklarım bu şekilde. İronik bir anlatım söz konusu. Geçmişten günümüze hiçbir şey değişmemiş dedirtti okurken. Okumayı düşünenlere keyifle okumalar dilerim.

Haydi Yolunuz Açık OlsunRıfat Ilgaz · Çınar Yayınları · 201835 okunma

·

51 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

RT