Hadisler ve hadislerin aktarıldığı anlatılarda Resulullah (asm); az yiyen, yedikleri için şükreden, yiyecek içeceği çocukluğundan beri talep etmekte çekingenlik gösteren, çok yemenin insan ruhuna zarar verdiğini, iyiliği ve imanı olumsuz etkilediğini dile getiren ve insanları yiyecekleri eşit, adil paylaşmaya yönlendiren biridir.
(Kadi 'İyaz, Şifa-i Şerif, c.1, ss.729-730; İbn Kayyim El-Cevziyye, Zâdul-Meâd, c.2, İstanbul, 2008, s.496)
Kaynaktan aktarıldığına göre, dadısı Ümmü Eymen, bu hususu şu ifadelerle dile getirir "Resulullah'ın, çocukluğunda ne açlıktan, ne de susuzluktan şikayet ettiğini görmedim, Sabahleyin bir yudum zemzem içerdi. Kendisine yemek yedirmek istediğimizde, 'istemem, karnım tok' derdi.