“Her gece yazacağım bu yazılar belki günlük olur belki roman… Hatta belki yaşlı bir kadının gençliğine yaktığı ağıt olur, gönlün bir köşesinden kıvrılır tekrar okunmak üzere ayraç olur. Yalnızlıktan yorulur içimdeki aşktan ölür gibi oldum hatta bazen delirdiğimi bile hisseder oldum. Her şeyden önce bu dünyadan sadece kendimi severek göçüp gitmekten korkar oldum. Oysa ne güzel olurdu birinin saçını okşayarak gönlümdeki sevgiyi saçlarının ucuna bağlasaydım, hiçbir tarak o düğümü açamasaydı açarken tarağın bile canı yansa kendi canına kıyamasaydı, sıkılıp bıraksaydı gönlüm oracıkta kalsaydı, ben de bir köşeden izlerken bir oh çekseydim, içimdeki sevgi bana adres sormaya gelip de söylediğim yola gitmemezlik etmeseydi ben de arkasından böyle sabır çekmeseydim. Kafamdaki adam gücenmezsin bana biliyorum, sen yüce bir adamsın ama ben değilim görüyorsun ne hallerdeyim! Sana sığınıyorum çünkü bu dünyaya bir türlü sığamıyorum…
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.