Yahya Saygan: İnsan, evren karşısında ezilmiş, pasif, çökmüş ve yıkılmış bir varlık değil, aktif, kişiliğinin bütün gücü ve çizgileri belirli, Allah'a uyan, fakat tabiatı kendine uyduran, tabiatı bütün korku ve mistisizminden soymuş, bir kelimeyle tabiatı aşmış, Allah'la kendi arasındaki her şeyi çıkarmış, tapınmada Onu görüyormuş gibi, O karşısındaymış gibi duran bir yaratıktır. Yani Islâm bu anlamda, bir «<insan» dini, insanın tabiat karşısında prestijini iade eden bir dindir.

İnsan, evren karşısında ezilmiş, pasif, çökmüş ve yıkılmış bir varlık değil, aktif, kişiliğinin bütün gücü ve çizgileri belirli, Allah'a uyan, fakat tabiatı kendine uyduran, tabiatı bütün korku ve mistisizminden soymuş, bir kelimeyle tabiatı aşmış, Allah'la kendi arasındaki her şeyi çıkarmış, tapınmada Onu görüyormuş gibi, O karşısındaymış gibi duran bir yaratıktır. Yani Islâm bu anlamda, bir «<insan» dini, insanın tabiat karşısında prestijini iade eden bir dindir.

Sayfa 53 - Diriliş YayınlarıKitabı okudu

İslam Sezai Karakoç

213 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Yahya Saygan