Öncelikle ilk 100 sayfaya kadar aşırı sıkıldım ve klişe bir kitap olduğunu sandım. Bir ara bıraksam mı? Değmez diye düşündüm. Fakat daha sonra ilerledikçe insanı hep kötü aşağılık olarak değilde insanın içinden insan olarak gözlemleyerek başka perspektiften bakmamız sağladı. Hatta insanların yaptığı bazı davranışlara eskiden kıza tepki gösterirdim. Bu kitaptan sonra çaresizlikle yaptıklarını düşünüp onlara yani bize üzüldüm. Ne de olsa öleceğini bilen bir varlığın hayat denen bu durumla baş etmesi hiç kolay olmasa gerek. Tavsiye ederim.