herkes yaşıyor ama ben ölüyorum anne
insan yaşarken nasıl ölebilir ki ..
kalbim atıyor, nefes alıyorum bildiğin yaşıyorum anne
ama yaşadığımı hissedemiyorum
insan yaşadığını anlamaz mı anne
az da olsa yaşamak için heves etmez mi
hayata tutunmak için çabalamaz mı
ben yapamıyorum anne olmuyor yani, ne yapsam da ne etsem de hayata tutunmak için bir neden
sebep bulamıyorum
ölmek için çabalıyor gibi görünüyorum
oysa ki zamanında ölümden ne de çok korkardım
ölümü anmak bile yüreğimi titretirdi
şimdi o duygu yok anne, ölümün korkusu gitmişte
yerine yaşamanın korkusu gelmiş gibi
biliyorum anne henüz hayatımın baharındayım
yaşayacağım güzel günler, uyanabileceğim mutlu sabahlarım var belki bugünden daha da güzel olacak her şeyim, belki bende de öyle olacak
görüyorsun ya anne emin değilim söylediğim hiçbir cümlemden, hep bir belirsizlik var sözlerim de
belkilerle geçen bir ömürden güzel bir şey beklenebilir mi anne, herkesin gülerek geçtiği yoldan ben ağlayarak geçiyorum, attığım her adım biraz daha kanatıyor canımı
ben neden gülemiyorum anne
gülmeyi mi unuttum yoksa gülecek bir şeyim mi kalmadı kendi halimden başka
bir gülebilsem mesela içimde korkum olmadan
biraz unutsam mesela acılarımı
yüreğime saplanmış kırgınlıklarımı
çok değil anne bir gün olsa da yapabilsem bunları
belki de bir ömür yetecek bana
ama olmuyor anne yapamıyorum
yaşamayı beceremiyor, adam akıllı gülemiyorum bile
gördüğüm, yaşadığım hiçbir an beni heyecanlandırmıyor, içimde ki yaşama sevincini hayata döndüremiyor
galiba yoruldum ben anne
yaşamak için, bir şeyleri yoluna koyabilmek için
gösterdiğim bütün çabalarım bugün birer birer ağır beton yığınları gibi üzerime yıkılıyor
ve ben altında can çekişiyorum
yaşadığım onca acı, keder ve hüzün yetmezmiş gibi
birde kendime yük oluyorum
mavikirlangiic
·
77 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.