Aslında unutmuyor biraz öteye atıyor. Acının şiddetini dindiriyor ve devam ediyor. Devam etmek zorunda olduğu için ardına bakmıyor sonra unuttum diyor.
Alıntının devamındaki, "Ya hatırlamak!.. Evet, o da var. Ömür böyle geçiyor işte; kâh unutup kâh hatırlayarak" ifadeleri sizin söylediğinizi destekliyor. Yaşamı böyle böyle götürmeyi öğreniyoruz. Geceyi gündüzlerin, acıları mutlulukların takip etmesi gibi bazen unutup bazen de hatırlayarak yaşamımızı idare etmeyi öğreniyoruz. Belki de bunu öğrenenler yaşamı dengede götürmeyi başarıyorlar.👌📚
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.