Geçtan ile tanıştığım ilk kitabı oldu. Genelde “İnsan Olmak” kitabı ile öne çıkıyor ancak bir romanı ile onu tanımak da gözümdeki saygınlığını artırdı. Kitap fantastik bir kurguya sahip. Fakat ince ince işlenen imgeler olduğunu anlayabiliyor insan. Bazen anlamını bilmese de oraya o ayrıntının bir sebep ile konulduğunu anlayabiliyor. Psikolojik ve felsefi temeli olan bir yazar okumanın keyfini sürdürüyor bu noktada bize. Üstelik cümle tamamlamaları dikkatini celbediyor insanın. Kurguyu tanımlamak için arka kapak yazısını buraya bırakacağım. Zira çok güzel bir anlatım olduğunu düşünüyorum. “Dört kişi var hikayemizde. Kahraman sayılıp sayılmayacakları okuyucuya bırakılmış. Yaşamı düşlerinde sürdürmeyi seçmiş, dik başlı eski zaman bakiresi; dünyaya kaydını bir türlü yaptıramamanın tragedyasını komik bir imgeye dönüştürerek yadsımaya çalışan hüzünlü palyaço; yaşamla buluşmasına bitişe birkaç kala yetişen geçmişi karışık yalnız kadın; ve doğmak için ölen yaşayamamış yazar eskisi. Birkaç kişi daha var tabii, arada bir görünüp kaybolan: ölüm meleği, şeytan, ölümsüz büyücü vs. Ve onlar birlikte, rastlantısal kesişme noktalarında zaman zaman buluşup ayrılarak ya da buluşamayarak, hiçbir şeyin değişmediği ama her şeyin her an farklılaştığı bir zaman diliminin hikayesini yarattılar.”

Bir Günlük Yerim Kaldı İster misiniz?Engin Geçtan · Metis Yayınları · 2010378 okunma

·

72 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice Kübra Baylan