İnsan bazen rüyalarında nefeslenir; hayatın zorluğundan kaçar; uyandığında ise uyanmamayı diler; çünkü gerçek hayat kabus gibidir; bazen de rüyalar kabus gibidir; uyandığına içten içte sevinir. İşte Kafka bu kitapta ikinci durumu işliyor. Kitap boyunca insanı karabasan gibi sarıp bir cehennem azabı yaşatıyor. Her şeyin bir kabus (rüya) olduğunun farkındasın, ancak o kadar iyi karakteri işliyor ki; bu rüyadan (kabustan) uyanmayacağına da ikna ediyor ve bu kabus (karabasan) ile yaşamının yollarını aramak zorunda kalıyorsun. Okunması zor ve okunduğunda da ruhunun uç ormanlarını keşfetmenin korkusu ve hazzı sana kalıyor.

DavaFranz Kafka · Karbon Kitaplar · 201753,2bin okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Edip Zarifzade