İnsanlar evrenin ne kadar büyük olduğunu ve insan yaşamının da ne kadar kısa olduğunu anladıklarında kalpleri feryat ediyor. Bu, bazen bir neşe çığlığı oluyor.. Fakat çoğumuz için bu bir korku çığlığı. Yok olma korkusu. Anlamsızlık korkusu. Kalplerimiz feryat ediyor.