Yazın sıcağında ciddi manada kitaplarımı okurken zorlanıyorum artık. Mevsime en çok yakıştırdığım kısa öykülerde olsa bu durumun içinden çıkamıyorum artık. Haddinden fazla uzattığımı düşündüğüm bugüne paylaşımı kalan kitabımda onlardan biri..
Çok farklı bir öykü kitabı, melankolik, acı yüklü yaşanmışlıklar sokaklara caddelere isimleri kazınırken, biz farklı yazarların kalemleriyle satır satır bambaşka hayat sahnelerine yoldaş oluyoruz. .Beni en çok etkileyen son hikaye hakkında konuşmadan geçemeyeceğim..
‘’Azap çeken hayvanları gördün mü?’’ Ben gördüm bence siz görmeyin çünkü başındaki karşılıklı konuşmalardaki üslup bir hayli canımı sıksa da hikayenin sonu beklemediğim şekilde bitti.. Kanı bozuk bu dünyanın bence, acı eşiği yüksek.. Birileri birilerine fazlaca göz yumuyor sadece bıçak kemiğe dayanınca savunma mekanizması devreye giriyor.. Ayrıca sonunda anladım ki İnsanın hayatı söz konusu olduğunda itibar mevzuları çok da umurunda olmuyormuş…
Ercan y Yılmaz
·
51 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.