Koskoca bir serinin sonuna geldim .Bitince boşlukta gibi hissettim . Çok şeyi sorguladım .Neden yıllar önce yazılmış çok önceyi anlatıyor olduğu halde bu kadar güncel bu kadar günümüz dedim . Ben serinin kitaplarını arka arkaya okumadım özellikle 3ten sonra baya ara verdim . İlk 2 kitap inanılmaz güzel ve heyecanlıydı . Nitekim 4. Kitabı da baya uzun sürede okudum .Eşkıya denilince akla hırsız , zorba , kaba saba güçlü ve iri yarı adamlar gelir . Fakat İnce Memedimiz tüm bu tabuların zıttı.Görenin çocuk zannettiği bu İnce Memed olamaz dediği ama yüreği kendinden ve bedeninden büyük bir yiğit . Abdi Ağayı öldürerek dağa çıkmıştı karısı Seyran ile normal hayata karışmaya çalışan İnce Memed gördü ki bir zalim ölüyor yerine bin zalim geliyor bu döngü hiç bitmiyor . Fakat Memedler de öyle ne kadar ezilen zulüm gören hakkı yenen insan varsa elbet buna boyun eğmeyen yiğit Memedler de var .Yaşar Kemal'de en sevdiğim üslubu ile Çukurovayı , Anadolu insanını öyle güzel anlatıyor öyle yaşatıyor ki okurken Adananın sıcağını, pamuğunu sanki teninizde hissediyorsunuz .2 puan kırmamın sebebi çokkk uzun betimlemeleri aynı cümleleri tekrar tekrar ve tekrar yazması .Sıkılmadım amaa çok yoruldum okurken Velhasıl herkesin mutlaka okuması gereken bir seri . Zaten sadece 1 kere okuyabilirsiniz ikinciye sabrınız ve ömrünüz yetmeyebilir Bu topraklarda bin ölmeden bir doğamayız ve hepimiz İNCE MEMEDİZ .
Hoşçakal yiğidim hoşçakal İnce Memedim ...
