Lacan’ın bu kuramına göre, göz sadece bir duyu or ganı değil, aynı zamanda bir haz organıdır. İzleme dürtüsüne tabi olmalarından, imgesel fantezi ile simgesel olanın talepleri, Öteki’nin arzusu arasındaki çatışmaya ka tılmalarından dolayı bütün nesneler için bir “göz ve bakış diyalektiği” (“göz” sim gesel düzene kısılıp kalmıştır, “bakış” ise narsisist bir fantezinin peşinden koşar) söz konusudur.