Yalnızlık...
Yalnızlık temel gerçekliktir; toplum tesadüfidir. Ve insan yalnız başına yaşamayı başarmadığı sürece, yalnızlığı bütün derinliği içinde tanımadığı sürece, kendini bilemez. Toplumda olan biten her şey yalnızca dışsaldır: Sen değilsin, yalnızca başkaları ile ilişkin. Sen bilinmedik kalırsın. Sen dışarıdan anlaşılamazsın. Ama biz başkaları ile yaşarız. Bu yüzden, kendini bilmek tamamen unutulmuştur. Kendin hakkında bir şeyler bilirsin, ama dolaylı olarak... Sana başkaları tarafından söylenir. Sana seni başkalarının söylemesi tuhaftır, saçmadır. Ne kimlik taşırsan taşı, bu sana başkaları tarafından verilir; gerçek değildir, yalnızca etikettir. Sana bir isim verilmiştir. O isim bir etiket olarak verilmiştir, çünkü toplumun isimsiz biri ile ilişki kurması zor olacaktır. Yalnızca isim verilmez, kendinin sandığın imge de toplum tarafından verilir: İyi olduğun, kötü olduğun, güzel olduğun, zeki olduğun, ahlaklı olduğun, bir aziz olduğun ya da her neyse. İmge, biçim de toplum tarafından verilir ve sen ne olduğunu bilmezsin. Ne ismin herhangi bir şeyi açıklar, ne de toplumun sana verdiği biçim. Kendin için bilinmedik olarak kalırsın.
26 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.