Aslı Arslan
Sokak Nöbetçileri serisini üçüncü okuyuşum. Helin, Koza, Yankı, Işık, Bartu ve Mutlu sayesinde defalarca kez anlaşılmış hissettim.
Okurken o anları birlikte yaşıyorsunuz, birlikte ağlayıp, birlikte gülüyorsunuz, mutlu oluyorsunuz. Kitabı okurken kendimi Helin gibi yalnız, Yankı gibi çaresiz, Koza gibi ihanete uğramış, Işık gibi hayalleri elinden alınmış ve Bartu gibi kimsesiz hissettim, gerçekten hissettim.
Onlar hakkında sadece şunu demek istiyorum; Helin ve Koza çocukluğunuz kurtuldu.
