Hiç korkmamış olsaydım keşke.
Hiçbir korkuyu tatmamış olsaydı bilincim ve bedenim.
Korunmaya ve savunmaya gerek duymasaydım.
Korkuyu bilmeyen canımın istediği gibi davranıp, korkuyu bilmeyen canımın istediği gibi konuşsaydım.
Gerçekten nefes alabilseydim her an. Gerçekten yaşayabilseydim.
Ben olsaydım sadece, en doğal halimle. Gerçekte yaşayabilseydim keşke.
Öyle uyansaydım her sabah; öyle tat alsaydım, öyle dokunsaydım, öyle koklasaydım tüm kokuları, öyle duysaydım sesleri ...
Öylece, kendime özgülüğürnle, özgünlüğürnle olsaydım bu dünyada, bu rüyada.
Kendine ozgü, özgün ve özgür.
Var olsaydım.
Olabilir miyim?
Keşke ...
Sayfa 13Kitabı okuyor
·
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.