‘Oblomovluk’, ‘Donkişotluk yapmak’ gibi edebiyatın bize kattığı kavramlar arasında ‘Jekyll ve Hyde’ deyimi de olduğunu sevgili Celal Üster’in çevirdiği kitap için yazdığı önsöz sayesinde öğrendim. Ahlaksal ve ruhsal bakımdan büyük değişkenlikler gösteren kimseler için kullanılıyormuş.
Kitabın kapağına bakan, arkasını okuyanlar için sürpriz bir son yokmuş gibi gözükse de; kitabın sonundaki mektupları okuyana kadar acaba yanlış mı anladım diye tekrar tekrar arkasına baktım. Stevenson iki karakteri daha doğrusu ana karakterimizin yaşadığı çoklu kişilik bozukluğunu öyle bir aktarmış ki, her seferinde kendime hayır bunlar aynı kişi diye hatırlatıyordum.
İyilik ve kötülüğün aynı bedendeki iki uç noktada çatışmasına şahit oluyoruz. İçindeki kötülüğü başka bir bedende ortaya çıkaran Dr. Jekyll, başlarda bu dönemin büyüsüne kendi kaptırıyor. Kendine hazırladığı karışım sayesinde yaşadığı dönüşüm onun çift hayatlı yaşamını sağlarken, bir noktadan sonra karışım kullanmadan yaşamaya başladığı dönüşümler kendisini korkutuyor. Artık tamamen kötü tarafı olan Bay Hyde’ın bedeninde tutsak kalması ve kullandığı karışımın dozlarının yetmemesiyle kendini eve kapatıyor.
İkili hayatını, yaşadığı dönüşümleri ve bunu nasıl başardığını kitabın sonunda eski dostu Avukat Bay Utterson’a yazdığı mektuplar sayesinde öğreniyoruz. Dönemin ikiyüzlülüğüne de taş atan yazarımız, kitabı sayesinde bizlere sayısız bilimsel makale ve inceleme yazma olanağı da sağlamıştır. 
Dr. Jekyll ile Bay Hyde 
Robert Louis Stevenson
·
30 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.