Okurken resmen tüm sayfaların altını çizmek istedim. Bazen kızıyorum Schopenhauer'e . Nasıl yani? dedim. Aşkın temelinde sadece üreme arzusu mu yatıyor? Her şeyin ucu aslında insan türünün devamlılığına dayanıyormuş. Yani biz eğer aşk için evleniyorsak aslında tür ruhu içinmiş. Aile zoru veya mantık çerçevesinde evleniyorsak bu tamamen bireysellikle ilgiliymiş. İnce bir kitap fakat sarıcı. Bilirsiniz felsefi kitaplar aynı yeri 5 defa okutur insana. Fakat bu kitabı tek okuyuşta anlıyorsunuz.
