Merhaba,
Peyami Safa'nin okuduğum ikinci kitabı Dokuzuncu Hariciye Koğuşu. Hep olumlu geri bildirimlerden etkilenerek Yalnızız romanından bekletim yüksekti ama karşılığını alamadım. Buna karşın Dokuzuncu Hariciye Koğuşu tam bana hitap eden yoğun psikolojik tahlil içeren kısa ama etkili bir roman.
Yazar hem hasta gencin psikolojisini çok iyi yansıtıyor hem akan diliyle keyifli bir okuma sunuyor.
Benim okuduğum kitaplardaki en büyük beklentim ve hoşuma giden durum ise yazarlarin farklı eserlerden, yazarlardan alıntılar yapması. Alıntıların eserin değerini artırdığına inanıyorum. Peyami Safa bu güçten epeyce yararlanmış.
Dikkatimi çeken bir diğer konu ise yazarın Türkçe'ye olan bakış açısı. Ecnebi hayranlığını eleştirip Türkçe'ye değer vermemiz gerektiğini söylemiş olması en sevdiğim kısım oldu.(Türkiye'de ecnebi memleketlerin kuvvetli silindirleri altında yamyassı olan bu kafaların kesilmesinden başka çare görmüyordum.)
Son olarak empati kurarak okuduğunda güzel izler bırakan mutlaka okumanızı tavsiye ettiğim güzel bir roman.