1970 Berlin doğumlu olan gazeteci-yazar Judith Hermann öykü kitabı... Kitabın ismine aldanıp yazlık zannettim.Oysa öykülerde anlatılan tüm olaylar Berlin kışında geçiyor. Kitaba ismini veren "Yaz Evi" öyküsüyse oradaki karakterin binbir umutla alıp hayallerini gerçekleştirmek istediği ama muradına eremeden yanan bir yazlıktan bahsediyordu. Yazarın öykülerinin tümünde farklı tonlarıyla da olsa kesif bir yalnızlık teması hakim. O yalnızlıktan mütevellit de melankolik bir anlatımı var. *Hunter-Tompson Müziği* öyküsü özellikle hoşuma gitti. Huzurevinde kalan yaşlı bir adamın yaşadıklarını anlatan hüzün dozu en yüksek öyküydü.İnsanın takatten düştüğü, kendi kaderine terk edildiği ve her gün kendini/yaşadıklarını sorguladığı bir hayat... Üzerinde düşünülmeye değer o kadar detay vardı ki... Hayat güzel hele de gençken çok güzelmiş. Sevgilisinin kendisini anlayamadığından yakınan, çocuklarıyla iletişim kuramayan, dünyanın ücra yerlerinde yaşayan, iletişimin az olduğu küçük yerlerde yaşayan, yaşlanan insanların yaşadığı yalnızlıklar, terk edilmişlikler... Yazarın dili çok akıcı, anlatımı da çok özgün. Basit gibi görünen olay ve durumların arkasındaki derin ve anlamlı detayları iyi yakalamış. Tanıştığıma çok mutlu olduğum bir yazar. Şiddetle öneririm.

Yaz Evi, Daha SonraJudith Hermann · Sia · 2022227 okunma

·

103 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Suat Serenkili