"İnsanın ruhu kendi çocukluğu kadarmış…
Kendi çocukluğu kadar; hüzünlü, neşeli
Çocukluğu kadar, genç ya da yaşlı"
Ah o çocukluk! Ruhuna toz konmadan büyüse keşke her çocuk ama olmuyor, olduramıyoruz, koruyamıyoruz…
Özge Doğar’ın kaleminden bizlere ulaşan bu kitap kaleme alınması zor bir konu, okuyucunun da boğazında düğüm olan bir
