hakkında yorum yapmayı kendime hak görmediğim, her cümlesi bilgelik kokan, her yazılanı anlamaya çalışsam çok düşünmekten kafayı yiyeceğimi düşündüğüm kitap. bir kere değil, dönem dönem tekrar okunmalı. en sevdiğim bölümleri bırakmakla yetineceğim sadece:
yaratanın yolları üzerine: 1. bölüm
mezar şarkısı: 2. bölüm
ağırlığın tini üzerine: 3. bölüm
eski ve yeni levhalar üzerine: 3. bölüm
iyileşmekte olan: 3. bölüm
ve son olarak:
"Kendi iyini ve kötünü sen verebilir misin kendine? Ve kendi istemini bir yasa gibi asabilir misin üstüne? Kendi yasanın yargıcı ve celladı olabilir misin? "
