Gönderi

Bireyin kimliği evrilmek için bir emniyet ve istikrar algısına ihtiyaç duyar. Emniyet ve istikrar yetersiz olduğumuza dair algımız zamanın içinde donup kalır. Kendini değişeme açmak endişe verici bir harekettir ve psikolojik olarak da oldukça parçalayıcıdır. Bizim tehditleri defedeceğimiz, istikrarlı bir temele ihtiyacımız vardır. Kendimizi savunurken, eylemlerimizin başkaları üzerindeki etkilerini değerlendirecek zamanımız olmaz. Esenliğimize yönelik tehditler bir norm haline geldiğinde, ilerlemeyi düşünerek kendimizi irdelemenin ve yeni şeyler öğrenmeye açık olmanın zor gelmesi şaşılacak bir şey midir? Dünyayı anlamlandırma şeklimiz hayatta kalma modunda çıkmaza girer. Bir ilişkinin başarısızlığa yaptığımız katkıyı gözden geçirmek istikrarımızı bozduğu için, sorumluluğu üstümüzden atmak olağan bir tepki gibi görünmektedir. Sorumluluğu üstümüzden atmak, ötekiyle ilgili birkaç bilişsel tahribata sebep olarak özdüşünüm kapasitemizi iyice kısıtlar. Kababat ve sorumluluk kendi üzerimizden başkasına yönlendirmek geçerli epki haline gelerek, kimliğimizin normal gelişimini süresiz olarak askıya alır.
·
6 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.