Üşüyorsun çocuk,
Yer damarları üstüne geldikçe,
Karanlıklar bağrına çöktükçe.
Geceni aydınlatmıyor artık bu şehrin lambaları.
Doğmuyor, dünyana hayatın sabahları
Ebedgâh’ında eriyorsun, gecenin ayazında
Üstünü örtmüyor artık, gazete kâğıtları.
Dinmiyor kulaklarında anaların ağıtları.
Üzülme çocuk
Sende biliyorsun ki,
Bu hayat çeyrek buçuk…
Sayfa 70 - Çimke YayineviKitabı okudu
·
19 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.