Vargel, vargit'me...Sevgi tohumu her toprakta kök verip de çiçek açmazmış. Vuslat umudu yitirdiğimiz vakit gelirmiş.
Aşkın her makamını sevdaya düşenden sor,
Seviyorken ayrılmak, vatansızlık kadar zor...
Normalde kitap okurken çok duygulanan biri değilimdir. Ancak Üstad yine yapmış yapacağını bazı yerler vardı ki kitabı kapatıp ağladım. Demek istediğim o ki kesinlikle okunması gereken kitaplar listesinde ilk 5'in içerisinde olurdu bu kitap.
