Aslında sınırlarımızı çizen biziz ve bu sınırlar tamamen kafamızda olan biten şeyler. Biz istedikten sonra yapamayacağımız şey yok. Başkaları bizim için ne kadar ideal ne kadar ulaşılamaz ne kadar harika insanlar ama biz asla onlar gibi olamayız da tamamen yanlış bir düşünce. Biz de başkaları için aynı duyguları uyandırabiliriz ve uyandırıyoruzdur da. Bunların farkında olmak ve buna göre yaşamak lazım. Yukarda kabaca bahsettiğim kitabın anlatmak istediği mesajı aslında birkaç senedir teorik olarak benimsemiş olmamla beraber yakın zamanda bunu pratiğe de dökmeye başladım. Hala Jonathan Livingston kadar radikal davranamasam da hayatta öğrenmenin yaşı olmadığını deneyimliyorum. Bu kitap sayesinde de bu düşüncelerimi tazelemiş ve hevesimi toplamış oldum. Not: okuduğum baskıda 4.bölüm yoktu. 4.bölümü okuduğumda güncelleme eklerim

Martı Jonathan LivingstonRichard Bach · Epsilon · 199967,1bin okunma

·

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Arda Aydın