12 Aralık 1917’de Şam’dan İstanbul’a hareket ettim. Tren Anadolu bozkırlarında ilerlemektedir. Bomboş, bakımsız topraklar... İstasyonlarda güçsüz, sağlıksız, yoksul insanlar...
Cemal Paşa Suriye'de yalnız savaşla uğraşmamış, binlerce altın harcayarak nice bayındırlık eserleri, okullar, yollar, arkeolojik araştırmalar yaptırmıştır...
Geride kalan bunca şeyi düşünerek yanındaki emir subayı Falih Rıfkı'ya (Atay) döner:
“Keşke görevim buralarda olsaydı... Eğer kalırsam,bütün emelim Anadolu'da çalışmaktır.” der.
Sayfa 51 - Cem YayıneviKitabı okudu
·
166 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.