Gönderi
Yazarın neredeyse bütün kitaplarını okumuş biri olarak şunu söylemeliyim ki bayıldım.
Kitabın girişine özellikle... O anlattığı sahneyi gözlerimde yaşlarla okumadım resmen yaşadım. Beni ağlattığı için bir tık kırıldım yazarıma
Lavin'i anne ve babasının kaybından sonra en çok yıkan Kardelen'in kollarında gözlerini kapatması oldu. Lavin 'in tek ailesi olan Kardelen'in gitmesi Lavin için hayatın bitip cehennemin başlaması oldu. Çünkü tanıdığı ama asla tanıyamadığı Kartal ile sonunu bildiği ama sonunun ne olacağını bilemediği bir oyunun içine girmek zorunda kaldı.
Kartal, kardeşi Kardelen'in ölümünden sonra yaptığı araştırmalarının ardından yolu İstanbul 'a düşer ve tabi ki Lavin' le. Lavin Kardelen için yanmaya da ölmeye de hazırdır.
Ve bunun yanı sıra güçlü hem de çok bir karakter Lavin. Kartal 'a tamam demeyip sus pus olmayan onun her dediğini yapan ona boyun eğen bir karakter olmaması da ayrıca hoşuma gitti.
Kartal ise acısı olan bir abi yani onun yersiz çıkışları bile bana mantıklı geldi. Çünkü kız kardeşi doğal yollarla ölmedi, öldürüldü.
İkinci kitap için hiç bir teorim ve fikrim asla yok. Kim suçlu kim değil kim melek kim şeytan asla çözemedim. O yüzden ikinci kitap için aşırı heyecanlıyım. Ve ayrıca Kartal ve Lavin 'in arasındaki çekim o duygular... Allahım, canım yazarım öyle bir yazmış ve ilk kitabı çok iyi noktalamışsın
Okuyun, kesinlikle okuyun
" Sonunda seni yok etmekten korkuyorum,
- Sorun değil. Zaten silinmiş bir sayfayı yaksan da fark etmez artık."
·
462 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.