Ölüm, sonunda ölüm olmayan bir hayat yaşanabilir olmadığı için bir anlam kazanıyor olabilir mi? Hayatın güzelliği ancak fanilikle yüzleşerek algılanabilir hale gelmiyor mu? O zaman ölmek üzere bir varoluş değil, yaşamak üzere bir varoluş olur meselemiz; hayat sınırlı olduğu için değer kazanır.