Birbirimizi mumyalamıştık özenle, ölüm sevincini tatmadan! Belki bu yüzden alabildiğine yüceltebiliyorduk tutkunluğumuzu –anımsadıkça. Açlığımıza, merakımıza yenilir açarsak sargılarını o üstüne titrenen saklantı’nın, boşuna aramaz mıydık plazmalarında dondurulmuş, bozulmaz sandığımız büyüyü?
·
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.