Münevver Algül: "Kimse Bilmez": Kimse Bilmez Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim Şöyle diyebilirim gece yıldızla dolu Ve yıldızlar masmavi titreşiyor uzakta Şakıyarak dönüyor gökte gece rüzgarı Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara Kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece Kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında Sevdi beni o, ben de onu sevdim bir ara O...

Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim Şöyle diyebilirim gece yıldızla dolu Ve yıldızlar masmavi titreşiyor uzakta Şakıyarak dönüyor gökte gece rüzgarı Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim Sevdim ben onu, o da beni sevdi bir ara Kollarıma aldım bu gece gibi kaç gece Kaç defa öptüm onu sonsuz göğün altında Sevdi beni o, ben de onu sevdim bir ara O durgun iri gözler sevilmez miydi ama Bu gece en hüzünlü şiiri yazabilirim Yokluğunu düşünüp gitmesine yanmakla Duyup geceyi, onsuz daha engin geceyi Ota düşen çiğ gibi düşmekte şiir cana Ne gelir elden sevgim onu tutamadıysa Gece yıldız içinde o yoldaş değil bana hepsi bu Uzaklarda şarkı söylüyor biri Yüreğim dayanmıyor gitmesine kolayca Gözlerim onu arar onu yaklaştırmak ister gibi Yüreğim arar onu O yoldaş değil bana Artık sevmiyorum Ya nasıl, nasıl sevmiştim Sesim arar rüzgara ulaşmak için onu Ellere yar olur Öpmemden önceki gibi O ses ışıl ışıl ten ve sonsuz bakışlarla Artık sevmiyorum ya severim belki yine Ne uzundur unutuş Vah ne kısadır sevda Böyle gecelerde kollarıma aldım çünkü Yüreğim dayanmıyor gitmesine kolayca Belki bana verdiği son acıdır bu acı Belki son şiirdir bu yazdığım şiir ona Pablo Neruda

1 artı 1'leme

3.307 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Münevver Algül