Kürk Mantolu Madonna için inceleme yapmadan önce söylemek istediğim bir şey var; bu kitabı benim gibi okumayı erteleyen ya da erteleyecek olan varsa, ertelemeden okumalılar. Evet popüler bir kitap, bunu belki söylememe gerek bile yoktur, kitap severlerden okumayan neredeyse yok denecek kadar az kişi vardır, ama benim genelde okuduğum çoğu popüler kitaplar biraz beklentimin altında kaldığından,aynı şeyin
Kürk Mantolu Madonna 'da da olacağını düşündüm, büyük yanıldım! Benim en sevdiğim kitaplar arasına girdi. Kitabı bitirdiğimden beri etkisini çok derinden hissettiğim, şu an bunu yazarken bile o duygu durumunu nasıl aktaracağımı, nasıl anlatacağımı bilemediğim, beni derinden sarsan şahane bir roman. Ve sanırım uzun süre bu etkiyi üstümden atamayacağım gibi duruyor. Sonlarına yaklaştıkça kalbim hızlı hızlı atmaya başladı, sonlara yaklaştıkça içimdeki o burukluğun geçmeyeceğini bilerek ama farklı bir şekilde bitmesini umut ede ede son cümlelerine kadar geldim. Beni etkileyen çok az kitap oldu, ama Kürk Mantolu Madonna ayrı bir parantez açacağım kitaplardan biri.
Uzun zamandır okumayı isteyip de sürekli ertelediğim bir kitap olmasının yanında, keşke daha önce okusaydim diye de pişman olduğum bir eser.
Sabahattin Ali 'nin şimdiye kadar okuduğum en güzel romanıydı 'benim için' , ve en iyi romanlarını okuduğuma göre Sabahattin Ali'nin en iyi kitabı olarak kalacak benim için.
Kısaca hikâyeden bahsetmek istiyorum :
Romanın baş karakteri olan Raif efendinin yanında çalışmaya başlayan birinin hikâyeyi aktarımı ile başlıyor. Raif efendi biraz içine dönük, sessiz , çevresinde kendine haksızlık yapanlara karşı umursamaz gibi görününen biridir. Böyle olunca yanında çalışmaya başlayan arkadaşı Raif Efendiyi merak eder. Bir gün Raif efendi hastalanıp yatağa düşünce, arkadaşından çalışma odasındaki çekmecede duran defteri
alıp yakmasını ister. Ama Raif efendinin bu isteğini yerine getirip yakmadan önce okumak ister, çünkü kendisini tanımasına fırsat vermeyen Raif Efendiyi tanımak ister. Okuduktan sonra yakacağına dair söz verir ve Raif efendi de buna müsade eder.
Ve böylece Kürk Mantolu Madonna hikâyesi başlar...
Okudukça bu sessiz hallerine kızdığıız Raif efendinin, bu hallere nasıl geldiğini öğreniyoruz.
İçeriğe yönelik yorumum:
Kitaptaki karakterlere kendimi çok benzettim, bazen Raif'e bazen Maria'ya. Bazen kızdığım yerler oluyordu ve kızdığım zaman biraz öz eleştiri de yapıyordum. Çünkü Maria'ya kızdığım zamanlarda, hareketlerini anlamsız bulduğum yerlerde fark ettim ki bende de biraz Marialık vardı, ona kızıyordum "neden şöyle yapıyor ya da yapamıyor" diyordum ama birebiri olmasa da ben de benzer şeyler düşünüp yapıyordum. Raif'in o gidememesine kızıp, o sessizliğine kızıp sonra aslında okuduğum satırlarda, kendime bir aynadan baktığımı fark ettim. Kitaptakilerle biraz ilgisiz olabilir ama kendi hayatımdan birtakım şeyler serpildi gözümün önüne, bazen okurken kitabı bir kenara bırakıp bir noktaya bakıp uzun bir süre orada kalırdım. Beni belki de bu yüzden de etkilemiş olabilir. Ben bu kitapta kendimi buldum, kendime baktım adeta ve okuyan çoğu kişinin bunları düşüneceğini, hissedeceğini düşünüyorum
Çok güzel, sürükleyici bir roman.
*KEYİFLİ OKUMALAR*
